Wiele się teraz mówi o sposobie przygotowania wojskowego w Polsce. Przedmiotem dyskusji, kontrowersji oraz sporów są zarówno zagadnienia szczegółowe, jak i podstawowe. Szczególnie wiele kontrowersji wiąże się z parodniowym systemem pobytu osób umundurowanych w jednostkach wojskowych - co sporo komentatorów uważa za mistyfikację, a nie za rzeczywiste szkolenie wojskowe.
Proponuję zapoznać się z relacjami fińskiego rezerwisty, który opowiada o służbie wojskowej w Finlandii. Być może potraktowanie serio informacji na temat służby wojskowej w Finlandii uchronii Polaków i Polskę przed systemowym "dawaniem brzytwy małpie" - czyli przed tumanieniem "ciemnego luda", jakoby rzeczywiście przydatnym żołnierzem mógł być ktoś, kto poza drogą do koszar oraz sposobem uzyskania gratyfikacji "za gotowość obronną" o realiach wojskowych wie bardzo mało.
Tytuł tego wpisu zaczerpnąłem z dwóch (niżej zamieszczonych) nagrań, które zamieścił pan Juri Pellya - żyjący w Finlandii Rosjanin fińskiego pochodzenia (o swym pochodzeniu mówiący wcześniej, zwłaszcza w relacji z rosyjskiej Karelii); szerzej do innego filmu z jego kanału w serwisie YouTube odniosłem się we wpisie dotyczącym mieszkań komunalnych w Finlandii (na blogu p.t. Ratujmy Grunty).
Zdając sobie sprawę z malejącej w Polsce znajomości języka rosyjskiego, prezentuję wybrane zagadnienia, które poruszył pan Juri Pellya:
- Obywatele fińscy (w tym mający także obywatelstwo innego państwa) są obowiązani poddać się rejestracji do celów wojskowych - na ogół w wieku lat 18.
- Młodych mężczyzn (bo armia fińska w większości składa się z mężczyzn) do obowiązkowej służby wojskowej na ogół powołuje się w wieku lat 18; z ważnych przyczyn (nie tylko zdrowotnych) z reguły otrzymuje się odroczenie od służby wojskowej (często na dwa lata).
- Służba wojskowa (obowiązkowa i powszechna) trwa od pół roku do 12 miesięcy - zależnie od rodzaju służby i zadań; najdłuższy okres służby mają, między innymi, żołnierze sił specjalnych (do których to sił są specyficzne reguły naboru) oraz kierowcy - co ciekawe, kierowcy najczęściej nie mają innych obowiązków (typowych dla danego rodzaju sił zbrojnych), poza przeszkoleniem ogólnym ("unitarką") oraz treningami strzeleckimi (kierowcom z wojskowym doświadczeniem łatwiej znaleźć zatrudnienie).
- Trenowanie strzelania jest tak intensywne i usystematyzowane, że masa cywili (będących w rezerwie) ma umiejętności strzeleckie podobne do snajperskich (zwłaszcza w innych państwach).
- W powszechnym użyciu wojskowym są fińskie wersje "kałasznikowów" (produkowanych na rosyjskiej licencji).
- Życie i zajęcia żołnierzy są zaplanowane orak określone regulaminami.
- Podobno w praktyce pilnowany jest szacunek dla żołnierzy (w tym do szeregowców); chodzi nie tylko o brak akceptacji dla "fali", ale także o zwracanie się przez oficerów do żołnierzy "per pan" - dawanie wycisku (w zakresie umiejętności wojskowych) powinno odbywać się w sposób wolny od naruszania godności osobistej żołnerza (nawet treść krzyku na żołnierza powinna być wolna od "wycieczek osobistych").
- Im dłużej trwa służba wojskowa, tym więcej jest (i to nawet wielodniowych) pobytów na poligonach i w innych miejscach ćwiczeń (np. na dalekich obszarach północnych), gdzie żołnierze przebywają na ogół w namiotach (także w warunkach ciężkiej zimy).
- Finlandia jest poza Paktem Północnoatlantyckim (NATO).
Aktualizacja (uzupełniająca)
z dnia 11 stycznia 2017 r.:
Pan Juri Pellya wczoraj zamieścił trzecią część opowieści o służbie wojskowej w Finlandii - link do nagrania zamieszczam poniżej (pod dwiema wcześniejszymi częściami); według zapowiedzi, część trzecia jest zarazem ostatnia.Oto wybór dalszych informacji:
- Służba wojskowa dla kobiet jest dobrowolna - panie uzyskują (po wstępnym zapoznaniu z armią) okres na przemyślenie, czy rzeczywiście chcą służyć w wojsku; kobiety służą podobnie jak mężczyźni - mają odrębne sypialnie oraz umywalnie; zakazane są kontakty intymne w wojsku.
- Autor nie zauważył "samowolki"; byłaby ona bezsensowna, ponieważ żołnierze mają sporo czasu wolnego (do swobodnego zagospodarowania), który umożliwia kontakty z rodziną lub innymi osobami (także przyjmowanymi w określonym pomieszczeniu koszar) - żołnierze dwa razy miesięcznie (na koszt wojska) mogą odwiedzać rodziny (korzystając ze specjalnych autobusów lub z kolei).
- Żołnierz ma prawo zrezygnować ze służby wojskowej w trakcie jej trwania - jednak pozostały okres powinien "odsłużyć" przez odpowiedni czas w ramach służby zastępczej.
- Reguły postępowania żołnierzy są na tyle proste, że najczęściej wystarcza ich przedstawienie na początku służby - i to bez dawania "książeczek regulaminowych"; łatwo zrozumieć reguły postępowania i się do nich stosować.
- Poza wcześniej wspomnianymi dobrowolnymi zajęciami sportowymi - za korzystanie z których dostaje się bonusy (np. dodatkowy czas wolny) - w wojsku uczą przydatnych umiejętności (np.: pływania, ratowania tonącego, radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia).
- Na ogół podczas zajęć poligonowych żołnierze uczeni są umiejętności z zakresu sztuki przetrwania w trudnych warunkach (np. przetrwania w trudnych warunkach zimowych na Dalekiej Północy).
- Sprzątanie terenu (zwłaszcza ze śniegu) odbywa się przy użyciu maszyn; na żołnierzach spoczywa obowiązek dbania o miejsca zamieszkania - w tym (w ramach dużurów poszczególnych drużyn) o umywalnie i toalety.
- Przygotowanie posiłków jest zadaniem pracowników (a nie żołnierzy) - żołnierze mogą być skierowani do prac pomocniczych (np.: przynoszenie lub wynoszenie czegoś, pomoc przy sprzątaniu).
- Spora możliwość konatktów z otoczeniem cywilnym przekłada się na brak świeckiej obrzędowości w związku z "pójściem do wojska" oraz z "powrotem z wojska"; w tym nie ma - praktykowanych w Rosji - zbiorowych (często związanych z popijawami) pożegnań rekruta i powitań rezerwisty.
- Współnie służbę wojskową odbywają ludzie różnych narodowości (np. Rosjanie obok Finów) i ras (np. także Murzyni i Azjaci) oraz religii (wyznań) - wszyscy są traktowani jednakowo przez zwierzchników oraz nie powoduje to problemów między żołnierzami.
- Żołd jest niski, ale wystarczający na skromne potrzeby żołnierza; poza tym żołnierzom przysługuje wsparcie w związku ze sprwami "poza jednostką" (np. w związku z czynszem za mieszkanie "cywilne" w czasie pełnienia służby wojskowej).
- Służbę wojskową (zwłaszcza mężczyzn) uważa się w Finlandii za oczywistość, więc rezerwiści nie cieszą się przywilejami; zarazem nie mają problemów ludzie, którzy w wojsku nie służyli.
Oto (po kolei) trzy części "wojskowych opowieści" z Finlandii:
_______________________________
Jeżeli ktoś wolałby materiały w innej wersji językowej, niż rosyjska, to może skorzystać z oficjalnego kanału Armii Finlandii lub z innych dostępnych źródeł - np. z tego materiału:
